Noord Honsu

17 mei 2014
Vandaag is het druk in de treinen en kunnen pas om omstreeks 11:00 uur mee, zijn aan het einde van de middag op plaatst van bestemming. Gaan aan de haven zitten met een flesje sake en kijken of Sakurajima (actieve vulkaan) nog wat van zijn krachten wil laten zien. Toch zien we zo af en toe een rook pluim eruit komen en dat is niet van de drank. De stad ligt vol met as op zich niet vreemd natuurlijk met zo’n vulkaan in de buurt. Men is hier gewend om alles af te dekken vanwege deze continue neer dwarrelende as.



18 mei 2014
Het regent deze morgen en we besluiten om met de Sightseeing Bus Tour mee te gaan i.p.v. fietsen huren en de vulkaan rond te fietsen. We stappen bij het trein station in de bus. Eerst met de ferry over naar het eiland Sakurajima en worden dan rond de vulkaan gereden. Het zijn drie vulkanen, waarvan er nog een zeer actief is. Deze pruttelt de gehele dag en zie je rookpluimen uit de krater komen. Deze krater schijnt meer dan 1000 erupties per jaar te hebben. Natuurlijk op klein schaal en ongevaarlijk, maar soms komt er toch nog wel een flinke uitbarsting. De vulkaan wordt nauwlettend in de gaten gehouden en als er gevaar dreigt wordt het eiland ontruimd. Overal zie je schuilplekken en evacuatie haventjes. Waarom ga je in godsnaam op zo’n eiland wonen vraag ik me af. We gaan nog lekker een anderhalf uur in de onsen relaxen. Als je eruit komt reuk je naar roest, zal best wel ergens goed voor zijn. Om ca. 16:00uur de trein naar Nagasaki. In het hotel doen we de was en drinken een biertje. Geen trek om te gaan eten.




19 mei 2014
We lopen naar Djima het voormalige Nederlandse handelshuis. Het enige venster naar het westen gedurende de Japanse periode van nationale isolatie. Een geheel geïsoleerd eilandje in de haven van Nagasaki, gebouwd in 1636 voor de Portugezen die in 1639 weer weg waren om een of andere reden. Toen in 1641 het 1ste Nederlandse handelsschip in de haven aankwam zijn die op dit eiland gestationeerd. 218 jaar heeft het dienst gedaan om handel te drijven met Japan. Niemand mocht het eilandje op of af zonder toestemming, die je ook niet zomaar kreeg. Woningen voor de leiding van het handelshuis, Kantoren voor Japanse ambtenaren, magazijnen, keuken, veehouderij, tuin, verblijven voor de kapiteins die binnen kwamen met goederen zoals suiker en producten uit Japan weer mee terug namen, soms ook als stop voor de VOC schepen. We laten ons in traditionele kleding verpakken en lopen zo als geisha en samurai over dit eiland lachen war. Alles bij elkaar een interessant Nationaal Historisch Monument. Lunchen aan de haven waar ze leuke terrassen hebben, dit zien we voor het eerst in Japan. We nemen een uurtje vakantie op deze reis. De Chinese wijk is maar een straatje dus dat is snel bekeken. Het Clover park is ook weer zo’n historisch monument. Huizen van allerlei kooplieden die het hier in Japan goed voor elkaar hadden en een behoorlijk steentje bij gedragen hebben aan de modernisatie van Japan. Hier wat namen Clover, Ringer, Alt, Walker voor diegene die het op willen zoeken. Met de streetcar naar Memorial Peace Park waar we getuige zijn van een soort krans legging met een minuut stilte van een schoolklas. Daarna het Atomic Bomb Hypocenter. Het is allemaal kleinschaliger dan in Hiroshima met blijft indrukwekkend.
20 mei 2014
Om 6:28 zitten we in de trein en zijn vanavond rond 19:00 in Aomori als het volgens plan verloopt. Maar het treinverkeer is hier zo betrouwbaar dat het goed gaat komen. Advies aan de NS om her eens te kijken hoe ze het voor elkaar krijgen om zoveel treinen precies op tijd te laten rijden, is echt fantastisch. Kunnen nog net bij een auto verhuur bedrijf langs om voor morgen een auto te regelen.



21 mei 2014
Auto om 8 00 opgehaald, en rijden naar Kanita om met de Ferry naar Wakinosawa te gaan. We zijn een minuut of 8 voor vertrek bij de boot, maar een ticket kopen is nog niet zo snel gedaan. Met handen en voeten uitleggen wat je wil en waarom. Dan wil de tegen partij ook iets uitleggen en dat snap ik dan weer niet. Maar Rinus staat met de auto al op de boot, dus veel tijd heb ik niet. Begin een beetje ongeduldig worden en dat werkt hier natuurlijk niet. Als ik dan eindelijk dat kaartje heb, brengen ze met de auto naar de boot die ligt te wachten op mij. Net op tijd. Een vermogen betaald voor de auto en we hebben maar 5 uur om hier rond te rijden. Wat we hier kunnen zien in die tijd is wel mooi. Prachtige krijtrots formaties die we bereiken na een uurtje rijden over een slinger weg omhoog en omlaag ik word misselijk zeg, er is geen 40 meter rechte weg. Ben blij dat we uit kunnen stappen schijnen er ook beren te zitten hier. Als ik er een zie kots ik hem helemaal onder. Met de laatste boot van 15:00 uur weer terug.



22 mei 2014
Vandaag willen we de Iwaki-san beklimmen en doorlopen naar dake-onsen. Het regent en triest weer, gaan met tegenzin op pad. De bus zet ons af bij Iwaki-san shrine. Ik werp een paar muntjes in de offerbox en vraag of ze beter weer willen regelen. We zien de top van de berg en daar ligt sneeuw, het gaat dus niet lukken om die berg helemaal op te lopen. Dan maar een stuk heen en terug, als we na ruim een uur de sneeuw al over moeten lopen draaien we om. Naar beneden is best wel een lastig klusje op deze steile en modderige helling, maar de stokken van Rinus bieden uitkomst. Weer terug in Hirosaki informatie opgehaald voor Towada meer en ons verder hierover inlezen. Accommodatie reserveren met hulp van het personeel van toyoko inn. Onze dank is groot.



23 mei 2014
Vroeg met de trein naar Aomori, om vervolgens de bus van 7:50 naar Towada te pakken. Het duurt even voor we de bewoonde wereld uit zijn maar hebben dan weer een prachtige rit door de Japanse natuur, in de verte zien we de besneeuwde bergtoppen van Hakkoda. Het laatste gedeelte gaat door een kloof en komen dan bij het meer Towada. Dit is een meer ontstaan door een vulkanische uitbarsting. We geven de bagage af in het hotel en lopen het dorpje door niet te hard want dan ben je binnen 10 minuten wel klaar. Een toertje met de sight seeing boot over een gedeelte van het meer wat zo’n 52 km in omtrek is. Mooi mooi mooi. Lopen even naar een shrine in het bos en gaan dan in checken. Wat hebben we deze keer weer eens een mooie Japanse stijl kamer en groot. Uurtje hardlopen en dan een uurtje plonsen in de onsen. Ze hebben hier een binnen en buiten onsen heel relaxt hoor. Het diner is weer fantastisch het lijkt wel een culinaire rondreis. 2 biertjes erin en bij ons gaat het licht uit. We hadden zelf de bedden neergelegd, maar nu blijkt dat dit niet de bedoeling is. We hebben de rode kaart gekregen, oké oke morgen zullen we ons gedragen.



24 mei 2014
Met de bus naar Yakeyama van hier lopen we door de kloof langs de Oirase rivier zien diversen watervallen en stroomversnellingen. Goed weer en een prachtige omgeving wat wil je nog meer. Komen na een wandeling van 14km, waar we flink wat uren over gedaan hebben (je moet ook overal stoppen om het allemaal wat beter te bekjken) in Nenokuchi aan en pakken voor het laatste stik de bus terug. Aan het meer een kop koffie en dan zijn we er klaar voor om in de onsen te liggen. Na het diner zijn inderdaad keurig netjes de bedden in gereed gebracht. We zoeken nog wat op over de Iwata kust wat is onze volgende bestemming gaat worden.



25 mei 2014
Vanmorgen besteed aan reisplan en koffie drinken. 12:10 de bus naar Hachinohe het is druk vandaag op de route. Zondag dan trekken veel Japanners er op uit. De rest van de dag in de bus en trein waarvan we hoopten dat we meer van de kust kregen te zien. Het leek erop of we in de metro zaten zoveel lange tunnels zijn we door gereden. Ook van de Tsunami 2011 is niet veel te zien op deze manier. Als we een glimp van de omgeving op kunnen vangen zien we wel veel werkzaamheden aan huizen, wegen, stormvloedkeringen etc.



26 mei 2014
Weer een behoorlijke reisdag voor de boeg om in de Tono vallei te komen. Voordat we in Kamaischi moeten we met de bus, omdat het spoor geheel is weggevaagd door de alles verwoestende tsunami in 2011. Nu zien we wel gebieden die zwaar getroffen zijn door deze natuurramp. Ook hier zijn ze volop bezig met herstel werkzaamheden. We eten wst op het treinstation van Kamaischi en de eigenaresse komt met fotoboeken aandragen om ons te laten zien wat een ravage het was. 20.000 doden heeft deze ramp op zijn geweten. Hierdoor is ook de kerncentrale in FuKishima zwaar getroffen zoals we allemaal hebben meegekregen. Ze had ook foto’s van haar huis vlak na de tsunami en van haar nieuwe woning. De meeste mensen die we hier zien rondlopen hebben op de een of andere manier dit meegemaakt. Japan ligt dicht bij een breuklijn en wordt regelmatig getroffen door aardbevingen en tsunami’s en soms kunnen deze spelingen van de natuur vele doden tot gevolg hebben. Vraag me af of Japanners niet continue in angst leven voor een natuurramp.